Βαρύ φορτίο της ζωής
στους ώμους μου σηκώνω
στον εαυτό μου δε χωρώ
κι όλα τ' αναστατώνω.
Θέλω να ονειρεύομαι
κι όλα να τα ξεχνάω
στο πλάι μου μονάχα
εσένανε ζητάω.
Τέλεια ισορροπία
βρήκες στη λογική μου
σέβεσαι και στηρίζεις
κάθε επιλογή μου.
Όλο τον κόσμο μου κρατάς
στο βάθος της καρδιάς σου
και της ψυχής μου όνειρα
μέσα στην αγκαλιά σου.
Απ' των ματιών το βλέμμα σου
τη γη όλη κοιτάζω
ανάμεσα στα σύννεφα
τον ήλιο πλησιάζω.
Σε μακρινούς ορίζοντες
ξανά με ταξιδεύεις
κάτω απ' το φως του φεγγαριού
τη σκέψη μου πηγαίνεις.
Της μέρας μου τα εμπόδια
μαζί σου προσπερνάω
σαν άγγελος ψηλά πετώ
κι όλο χαμογελάω.
Όμορφα συναισθήματα
τα βράδια μου γεμίζεις
στην πιο μεγάλη θάλασσα
τις έγνοιες μου σκορπίζεις.
Μες στο βυθό της μνήμης σου
μαζί σου κολυμπάω
με της ελπίδας τα φτερά
παντού σ' ακολουθάω.
Τα φώτα όλα άναψαν
πάλι αυτή τη νύχτα
οι δρόμοι όλοι άνοιξαν
κι έτσι κοντά σου ήρθα.
Στο άπειρο του σύμπαντος
στα γιορτινά αστέρια
στη γειτονιά του έρωτα
στα εκστατικά λημέρια.
Στα χάδια παραδόθηκε
και πάλι το κορμί μου
σε αγαπώ πιο δυνατά
κι απ' την αναπνοή μου._
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Κυριακή, 12 Μαΐου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου