Στο διάβα της αγάπης σου
κοντά σου θα πλαγιάσω
στίχους με λόγια τρυφερά
να σου διαβάσω.
Αν η φωνή μου δεν μπορεί
το πάθος να καλύψει
σαν ψίθυρος του έρωτα
θα 'ρθει να το μεθύσει.
Στο ηλιόλουστο το σώμα σου
πάλι θα ξαποστάσω
με τις φτερούγες της καρδιάς
να σ' αγκαλιάσω.
Αν δεν μπορέσει η φλόγα μου
τον πόθο σου να σβήσει
στον ήχο του πετάγματος
για πάντα θα τον κρύψει.
Στον κήπο των ονείρων σου
ξανά θα επιστρέψω
με της ψυχής μου την σκιά
να σε μαγέψω.
Μα αν το φως είναι αμυδρό
και δεν σε κατακτήσει
στον ίσκιο της μορφή σου
αντίκρυ θα φωτίσει.
Στα στιβαρά τα μπράτσα σου
σαν οίνος θα ωριμάσω
με τα κλαδιά των θέλων μου
να πλησιάσω.
Αν το κορμί μου αδυνατεί
στο πλάι σου να ζήσει
την έκτη αίσθηση ξανά
μπορεί να σου ξυπνήσει.
Στο μονοπάτι της χαράς
μαζί σου θα βαδίσω
με ύμνους του αγγέλου
να σιγοτραγουδήσω.
Αν με τους ήχους τ' ουρανού
τα μάτια σου βουρκώσουν
τον χώρο των αισθήσεων
γλυκά θα ξεσηκώσουν.
Στα ανάλαφρα τα χείλη σου
ανάσες θα γεννήσω
στην άκρη εκεί του ποταμού
να σε φιλήσω.
Αν το φιλί μου ατονεί
πνοές να σου μετρήσει
τα χέρια σου πισθάγκωνα
γερά θα τα κρατήσει.
Στην κάμαρα της ηδονής
δίπλα σου θα καθίσω
στα γυμνωμένα μέρη σου
να σεργιανίσω.
Αν στις γραμμές της σάρκα σου
ιδρώτας δεν κυλίσει
ταξίδι πάλι στ’ άγνωστο
καυτό θα ξεκινήσει.
Στο βάθος του προσώπου σου
κύτταρα θ’ αναπλάσω
και της ζωής τους πόνους σου
να μετριάσω.
Αν δεν μπορεί η ελπίδα μου
για σένα να ανθίσει
θα κρέμεται επάνω σου
ολόκληρη η κτίση._
Mαρία Πεπικίδου: Συγγραφέας, Ποιήτρια
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου