Δρόμους ονείρων

Άσε τα μάτια μας να πουν
όσα τα χείλη δεν τολμούν
θέλουν να μας μιλήσουν.
Δρόμους ονείρων μας να βρουν
τα χάδια μας για να περνούν
κι οι αισθήσεις να βαδίσουν.

Άσε το πάθος μας να 'ρθει
η λογική μας να χαθεί
τα ένστικτα να ξυπνήσουν.
Στα σώματά μας να κρυφτεί
η διάθεσή μας να ανεβεί
κι οι ορμόνες να σαστίσουν.

Άσε τον έλεγχο να ζει
σε τέλεια υποταγή
διαστάσεις μας να ανοίξουν.
Ρυθμός κι ένταση μαζί
η διέγερση να πορευτεί
παιχνίδια να αρχίσουν.

Σημεία του κορμιού να βρει
να νιώσει υπέρτατη ηδονή
το δέρμα σαν αγγίξουν.
Σε ζώνες του έρωτα να μπει
το κύμα να ελευθερωθεί
κύτταρα να γεμίσουν.

Άσε τα λόγια να πνιγούν
οι ανάσες μας για να δεθούν
ψίθυροι να γεννήσουν.
Άσε τη μοίρα μας να δει
μία στιγμή εγώ κι εσύ
κι όλα ας ξεκινήσουν._

Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2013
© Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου