Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Χάνομαι μακριά σου




Μαύρα σύννεφα απόψε έχει η καρδιά μου
Πάλι κλαίει και ραγίζει για τον έρωτά μου.
Τον καιρό είδε πιο μαύρη είναι και η ψυχή μου
Σ’ αγαπώ πολύ πιο πάνω από την ζωή μου.

Πάλι άργησες μωρό μου κι έξω ακόμη βρέχει
Και ο κόσμος ο δικός μου άλλο δεν αντέχει.
Σαν αγρίμι μες στο δάσος τρέχω λαβωμένη
Όλα γύρω να φωνάζουν είσαι τελειωμένη.

Πάγωσε η αγκαλιά μου ζέστανέ την λίγο
Γύρισε ξανά κοντά μου φέρε μου τον ήλιο.
Όσο η ώρα δεν περνάει μία χάρη μόνο
Δώσ’ μου πίσω την χαρά μου διώξε μου τον πόνο.

Η βροχή δεν λέει έστω λίγο να ησυχάσει
Και το δάκρυ των ματιών μου πλέον να κοπάσει.
Αστραπές και  κεραυνοί  το  κορμί  χτυπάνε
Απ’  τον  θάνατο πιο  πέρα θέλουν  να με πάνε.

Απ’ τα χείλη μου πως λείπει το γλυκό φιλί σου
Κι η πνοή μου σταματάει δίχως την πνοή σου.
Γείρε πάλι στο πλευρό μου να ‘μαι στα όνειρά σου
Στο ξανάπα και στο λέω, χάνομαι μακριά σου._


Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2018

Mαρία Πεπικίδου: Συγγραφέας, Ποιήτρια
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου