Για λίγη ευτυχία

Τα χέρια που με κράταγαν, κρατούνε άλλα χέρια

που κάποτε μ’ ανέβαζαν με πήγαιναν στ’ αστέρια.

Η φλόγα που με ζέσταινε έχει καιρό ν’
ανάψει το σώμα είναι μοναχό

και έχει ξεπαγιάσει.

Η μοίρα που μου έταξαν δεν είναι πια κοντά μου

και με την τρέλα κατοικώ, μένει παρηγοριά μου.

Το όνειρό μου ζήλεψαν και έγινε εφιάλτης

στου κόσμου τον περίγυρο

δεν είμαι πια διαβάτης.

Τα μάτια που με λάτρευαν, κοιτάνε άλλα μάτια

το σύμπαν μου γκρεμίστηκε σε χίλια δυο κομμάτια.

Το γέλιο που μου χάρισαν το πήραν μακριά μου

τη δύναμή μου έχασα μαζί

με τα φτερά μου.

Τα χείλη που με φίλαγαν εμένα δεν φιλάνε

με λόγια που ‘ναι της καρδιάς ξανά δεν μου μιλάνε.

Ο νους μου πάλι χάθηκε στου έρωτα τις στράτες 
και πάλι αδιέξοδο μες στου

μυαλού τους χάρτες.

Εικόνες και γλυκόλογα ξανά μ’ έχουν στοιχειώσει

τόξα με βέλη με χτυπούν με έχουνε λαβώσει.

Οι σκέψεις πάλι με καλούν στο παρελθόν να τρέξω

τον πόνο που ‘χω στην ψυχή

και σήμερα ν’ αντέξω.

Γιατί Θεέ μου ένα γιατί ξανά με βασανίζει

γιατί η αγάπη να πονά αντί χαρά να δίνει.

Τα πάντα μου θυσίασα για λίγη ευτυχία

κι έμεινα στα αζήτητα

να ζω στη δυστυχία.

Στο πλάνο μέσα της ζωής τα πάντα ρημαγμένα

κανένας πια και τίποτα δεν έμεινε για μένα.

Πνοή μου ‘σύ απόμεινες μες στης στροφής τον στίχο 
πάλεψε λίγο ακόμη

μη χάσουμε τον οίστρο.

Ελπίδα να ‘χεις στη ζωή το αύριο σιμώνει

μην μείνει αναπάντητο ότι σου ξημερώνει.

Θα δώσει ότι σου χρωστά και θα ζητήσεις κι άλλο

μέγα Θεού μυστήριο

από το πιο μεγάλο.

Ότι γεννά η έμπνευση ποτέ του δεν πεθαίνει

πνοή και σάρκα του φορά και στους αιώνες μένει.

Του πνεύματος μονόδρομο αυτόν ν’ ακολουθήσεις

στο σταυροδρόμι του δειλά

εσύ να σταματήσεις.

Τον ήλιο κοίτα εκεί ψηλά εσένα περιμένει

τις μπόρες και την καταχνιά από κοντά σου παίρνει.

Αντάλλαγμα μονάχα εσύ θα πρέπει να του δώσεις

πως θ’ αγαπήσεις τη ζωή και

δε θα μετανιώσεις.

Με τόλμη και υπομονή στήσε τα όνειρά σου

και δώσε τους αναπνοή να ζουν απ’ τη δικιά σου.

Γιατί η ζωή είναι γλυκιά και είναι μόνο μία

ζήσε την και αγάπα την

κι ας είναι αμαρτία._
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.

Κυριακή, 7 Ιουνίου 2020

Μαρία Πεπικίδου Συγγραφέας, Ποιήτρια