Ρομάντζο της ψυχής

Ανεπανάληπτες στιγμές στην απελευθέρωση των

επιθυμιών άνωθεν οι αισθήσεις, ασυγκράτητο το πάθος

αχ, ανάσα μου, αθάνατη αθωότητα της ενοχής μου.

Πάμε άγγελέ μου πίσω απ’ της νύχτας το σκοτάδι

προς τιμήν του ονείρου στον έβδομο ουρανό

και πιο ψηλά ν’ ανεβούμε την πολυπόθητη ώρα.

Όταν ο έρωτας προστάζει, όταν η αγάπη, σου μιλά

σαν ανεβαίνουν οι παλμοί της καρδιάς:

Όνειρο ή πραγματικότητα;

Με μια βαθιά αναπνοή συνεχίζω, όσο ζεις

μονάχα εσύ τον κόσμο αυτόν μαζί σου θα γυρίζω.

Κρίνε του έρωτα μου, χρώματα ανοιξιάτικα πήρε η

κοσμοθεωρία μου γέμισε με αρώματα των αισθήσεων

τρικυμία μου εσύ που το θάνατο νικάς

της καρδιάς μου γιατρειά.

Ράγες της ευτυχίας, στης αγάπης τη ρότα

την αύρα σου μονάχα ακολουθώ για ένα όνειρο της

μοίρας μου δεδικασμένο για τις απόκρυφές μας ώρες.

Υπαρκτή ζωής γλυκιά λαβωματιά, υπέρμετρη ψυχική

απόλαυση πεπρωμένου χαρά. Υπερπλήρωση γεύσεων

πάθους, υποδήλωση γυμνών πόθων θωριά.

Φαντασίας ανατροπή φρένα δεν έχει λογικής

συναπάντημα στο λιμάνι του πόθου έξαρση κορυφής

της αγάπης μας η δίψα για φωτιά δυναμώνει

στο φεγγαρόφωτο χάδι μου της ψυχής.

Επαφή μοναδική έρωτά μου είσαι εσύ μέχρι θανάτου 

μόνο δικός μου στο παρελθόν στο μέλλον στον παρόν

μου. Λέξεων αποτύπωμα το τελευταίο μου άγγιγμα

στο ερωτικό μας αντάμωμα.

Σαν όραμα έρχεσαι γλυκό στου απόηχου τη σιγαλιά

στον μικρό παράδεισό μας στον κόσμο της ομορφιάς

σ’ αγαπώ πολύ κι απ' τη ζωή μου πιο πάνω τελικά.

Ω, σύμβολο αρχής και τέλους, αναπόφευκτο να σου

αντισταθώ είναι χιλιοειπωμένο μα πάλι θα στο πω:

Στου έρωτα την επιθυμία σε δρόμους ζωής και ονείρων

εσένα θα ζητώ.

Ρομάντζο της ψυχής τα όνειρά μας σε λόγια ανείπωτα

τα μυστικά μας η πιο γλυκιά αμαρτία στα τυχαία

ραντεβού μας  αγκαλιασμένοι στα φλογερά φιλιά μας.

Επιπρόσθετα χάδια στης αγάπης το στέκι γέννημα

ονείρου στην πρώτη μας τη λέξη ταξίδι του έρωτα

στη δίνη της έλξης χαμένες αισθήσεις στα βάθη της

σκέψης. 

Σ' έναν κόσμο ερωτικό στην κορύφωση των παθών

οι ψίθυροι της ζωής είναι θησαυροί ψυχής.

Στα μονοπάτια στης ξαστεριάς στη σαγήνη των ονείρων

σαν είμαστε συντροφιά οι στεναγμοί μας στην ιερότητα

της στιγμής στο δέσιμο ουρανού και γης..

_Ίνδαλμα του πόθου στα κύματα της μέθης στην

αγαλλίαση της τέρψης.

Πέμπτη, 4 Σεπτεμβρίου 2014

Mαρία Πεπικίδου: Συγγραφέας,Ποιήτρια

Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.