Στα μονοπάτια της ψυχής
στου κόσμου την αλήθεια
σ' αντίθετη τροχιά της γης
με πόθο μες στα στήθια.
Στη γειτονιά του ονείρου
στο μυστήριο της ζωής
στα όρια του κινδύνου
μια αγάπη διεκδικείς.
Στα σύννεφα ν' ανυψωθείς
μια βόλτα στο φεγγάρι
το προορισμό σου για να βρεις
της έκστασης τη ζάλη.
Χαράς μικρές σταλαγματιές
μια αίσθηση ηρεμίας
αγγίγματα δροσοσταλιές
ποτάμια νηνεμίας.
Μες στις γαλάζιες θάλασσες
ανάμεσα στ' αστέρια
σαλπάρουμε και χάνομαι
μες στα δικά σου χέρια.
Στο υπέρτατο σ' ακουλουθώ
κάτω απ' τη χρυσή βροχή
στα μάτια μέσα σε κοιτώ
χάνοντας τη λογική.
Σαν μια εικόνα μαγική
που απ' την αρχή γεννιέται
στου ουρανού πάνω το χαρτί
η σκέψη μου πλανιέται.
Μες στους χτύπους της καρδιάς σου
παλμοί της ευτυχίας
στου κορμιού τη μυρωδιά σου
ωδή της φαντασίας.
Των αισθήσεων διαδρομές
μετρούν λέξεις τρυφερές
χάδια με ερωτικές πνοές
στιγμές μας μοναδικές.
Το μυστικό μου θα σου πω
ενώπιον των αγγέλων
εσένα μόνο θ' αγαπώ
όσο θα υπάρχει μέλλον.
Ψίθυροι μέσα στη σιωπή
με χίλιους τρόπους θέλουν
μόνο με μια αναπνοή
κοντά μου να σε φέρουν.
Γλυκιάς ουσίας εθισμών
η ποίηση αντιγράφει
στους χάρτες των ωκεανών
η πένα καταγράφει._
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Σάββατο, 25 Μαΐου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου