Μ' εσένα πάντοτε είμαι μαζί
σε κάθε πορεία της ζωής.
Την πένα μου πάλι οδηγείς
σε μια κατάθεση ψυχής.
Κοντά μου είσαι ήλιος λαμπερός
κάθε ξημέρωμα της αυγής.
Μέσα στης μέρας τη μορφή
στου ορίζοντα το φως.
Είσαι στο πλάι μου αγκαλιά
στις στάλες κάτω απ' τη βροχή.
Στα χείλη μου καυτό φιλί
μη νιώσω παγωνιά..
Μαζί μου σ' έχω παρηγοριά
στις συννεφιές του ουρανού.
Στην πλάνη κάθε λογισμού
που κρύβω στην καρδιά.
Στέκεσαι δίπλα μου σαν το Θεό
στο δάκρυ του πόνου η ελπίδα.
Καταφύγιο στην καταιγίδα
κρυμμένος βαθιά στο μυαλό.
Η ανάσα σου πνοή δυνατή
του χειμώνα μου φορεσιά.
Του ονείρου μου ζεστασιά
του παρόντος θαλπωρή.
Στα γεγονότα της ζωής
η παρουσία σου είναι κοντά.
Σε κάθε θλίψη και χαρά
τα χνάρια μου ακολουθείς.
Μέρα και νύχτα εμείς μαζί
στα ερωτικά τραγούδια.
Στης ποίησης τα λουλούδια
σ' έκσταση μεθυστική.
Υπάρχεις σε κάθε εποχή
την αύρα σου γύρω σκορπίζεις.
Στο πέρασμά σου μ' αγγίζεις
κι ανάβεις φωτιές στο κορμί.
Ο λόγος μου είσαι και η αφορμή
της μοίρας τα σημάδια να βρω.
Περισυλλέγοντας ότι αγαπώ
στου μέλλοντος τη διαδρομή.
Στη γυάλινη όψη του φεγγαριού
το πρόσωπό σου κοιτάζω.
Με τίποτα δε σ' αλλάζω
γλυκιά μου μέθη του μυαλού.
Μέσα στους στίχους της γραφής
η σκέψη μου πάντα είσαι Εσύ.
Η πιο ωραία μου στροφή
στην κατάθεση ψυχής.
Μόνο εσύ!
Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina73
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου