Αυγουστιάτικο Φεγγάρι

Τρέχουν οι λέξεις

πλάι σου

να μ' οδηγήσουν.

Στο φως

νότες ανέμου

να με περιπλανήσουν.

Μια προσευχή

με ήπιους τόνους

με καλεί.

Μελωδία ακούγεται

μια αίσθηση απαλή.

Τη μοναξιά σου

μες στη ψυχή

ν' αισθανθώ.

Κοντά σου πρέπει

βαθειά στην σκέψη

να βρεθώ.

Μες στην αρμύρα

στ' απέραντο γαλάζιο.

Δίπλα μου σ' έχω

και σφιχτά

σ' αγκαλιάζω.

Σφίγγω τα χέρια μου

να νιώσω

το κορμί σου.

Κυλούν τα δάκρυα

στο χάδι

στο φιλί σου.

Ένα βράδυ ολόκληρο

θα 'σαι

στο πλευρό μου.

Φεγγάρι μου

ολόγιομο

φύλακας

άγγελός μου.

Ένα βιβλίο

που στα μισά έμεινε

θα συνεχίσω.

Ένα όνειρο ζωής

ακόμη θέλω

να σου ζητήσω.

Τη θέση

απ' ένα αστέρι

να έχω εκεί ψηλά.

Να λούζομαι

στη λάμψη σου

μ' αόρατα δεσμά.

Ν' απλώνεις

με τα κάλλη σου

όμορφες πινελιές.

Στην απεραντοσύνη

στις ανθρώπινες καρδιές.

Σάββατο, 4 Αυγούστου 2012

Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου

Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.

Σας ευχαριστώ.

Poem by, toxotina73

Αυγουστιάτικο Φεγγάρι