Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Όσο η ψυχή μου αντέχει



Πριν καιρό ένα ταξίδι
σου είχα υποσχεθεί.
Όμως δεν σ' ακολούθησα
ήμουν βλέπεις δειλή.
Στο συρτάρι του μυαλού
ήσουν κρυμμένος.
Στους χτύπους της καρδιάς
βαθιά χαμένος.

Έψαχνες την έξοδο
για να με συναντήσεις.
Με κυρίευσε τρόμος
ζητούσες εξηγήσεις.
Παραθέτω περιπλάνηση
πλησίασε κοντά.
Η ομίχλη θ' αραιώσει
θα χαθεί μετά.

Για τα όνειρά μας
νοσταλγία θα γεμίσεις.
Τις στιγμές μας
πάλι απόψε θα ζητήσεις.
Ο δικός μου ο κόσμος
της πνοής σου ο παλμός.
Ήλιος απεραντοσύνης
των ματιών σου το φως.

Πλάι στα βήματά σου
ο δρόμος της γαλήνης.
Της ψυχής μου τη γωνιά
μονάχα εσύ αγγίζεις.
Στο προσκύνημα του πάθους
στων χεριών σου την αφή.
Και τις πέντε μου αισθήσεις
τις κυριαρχείς εσύ.

Μες στα κύτταρα γεννιέται
της ζωής μου ο ανθός.
Ο προστάτης της αγάπης
είναι του έρωτα ο θεός.
Αποχρώσεις προσμονής
οι λέξεις που θα πω.
Όσο η ψυχή μου αντέχει
συντροφιά της θα 'χει..

Εσένα που αγαπώ..!!!


Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου 2013

Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.

Poem by, toxotina73

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου