Δεν παραιτούμαι..

Όσο η ομορφιά του κόσμου

μου χαμογελά.

Όσο η γλυκιά μου νιότη

πίσω δε γυρνά.

Όσο η καρδιά για μέρες

 σε αναζητά.

Όσο κι αν ξυπνώ τις νύχτες

 δίχως αγκαλιά.

Όσο με την σκέψη ψάχνω

γύρω να σε βρω.

Και στιγμή χωρίς εσένα

άλλο δεν μπορώ.

Δεν παραιτούμαι..

Όσο με τους στίχους θέλω

κι άλλα να σου πω.

Όσο δεν περνούν οι δείχτες

και παραμιλώ.

Όσο το κορμί μου τρέμει

και σε επιθυμώ.

Όσο μες στο αίμα ρέεις

και παραληρώ.

Όσο το σκοτάδι πέφτει

ώρα δεν κυλά.

Όσο την ανάγκη έχω

χάδια τρυφερά.

Δεν παραιτούμαι..

Όσο η αγάπη υφαίνει

ένδυμα ψυχής.

Όσο η αυγή ανατέλλει

μες στη φυλακή.

Όσο στ' όνειρό μου θέλω

άγγιγμα ζεστό.

Όσο βράδια περιμένω

να  'ρθεις να σε δω.

Όσο καλοκαίρια φεύγουν

με την παγωνιά.

Όσο η σιωπή πονάει

με κρατάει σφιχτά.

Δεν παραιτούμαι..

Όσο απ' τα μάτια σου

βλέπω τη ζωή.

Όσο των καιρών το χάσμα

μοιάζει με πληγή.

Όσο μαγικό μου πλάσμα

στο παρόν μου ζεις.

Όσο απ' τη δική σου ανάσα

παίρνω εγώ πνοή.

Όσο στο μυαλό μου υπάρχεις

θα σε διεκδικώ.

Όσο η γη κύκλους θα κάνει

θα σε αγαπώ.

Δεν παραιτούμαι..

Ούτε αποχωρώ.

Απλά στο επιβεβαιώνω..

Ότι σ' αγαπώ._

Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου 2012

Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου

Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.

Σας ευχαριστώ.

Poem by, toxotina73