Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Συνείδηση ~ Άδικος δικαστής


Άνοιξες το παράθυρο
μέσα στη φυλακή μου.
Την πόρτα βρήκες της ψυχής
μπήκες μες στη ζωή μου.

Όλα τα γκρίζα σύννεφα
από μπροστά μου παίρνεις.
Στ' ανάλαφρα σεντόνια
ξανά με ταξιδεύεις.

Έκανα χώρο πλάι μου
να 'ρθεις να ξαποστάσεις.
Την κατακόκκινη γραμμή
σε άφησα να περάσεις.

Χρόνια σε ονειρευόμουν
να έρθεις στο πλευρό μου.
Το σώμα σου να ζεστάνει
καθετί δικό μου.

Στων ματιών σου τον καθρέπτη
χάνομαι κι απόψε.
Της λογικής τα φράγματα
αν μπορέσεις κόψε.

Στο λιμάνι της καρδιάς
καιρό έχεις αράξει.
Ως στον έβδομο ουρανό
μαζί μου έχεις πετάξει.

Σμίλεψα το κορμί σου
έγραψα πάνω σ' αγαπώ.
Σε κράτησα κοντά μου
της αγάπης φυλακτό.

Τα λάθη μου συγχώρησε
αυτά ν’ αγαπήσεις.
Απ' το χέρι κράτα με
ποτέ μη με αφήσεις.

Πολλές φορές σου έκρυψα
το πόσο σε πονάω.
Ηγέτη των ονείρων μου
πάντα θα σε ζητάω.

Να μου αιτιολογείς
τις ώρες που γελάω.
Να νιώθω ότι σ' έχω
δίπλα μου όταν πονάω.

Στης ποίησης τα έργα
να είσαι η έμπνευσή μου.
Στη γήινη πορεία
γίνε η διαδρομή μου.

Στον ύπνο μου σ' αντάμωσα
σε πήρα αγκαλιά μου.
Έκλεψα την ανάσα σου
την έκανα δικιά μου.

Και την μορφή σου χάραξα
βαθιά μες στο μυαλό μου.
Στης μέρας το σκοτάδι
να είσαι εσύ το φως μου.

Σαν το θεό σε λάτρεψα
έγινες προσευχή.
Μην ψάχνεις μη ρωτάς να βρεις
το πως και το γιατί.

Θα σ' αγαπώ όσο θα ζω
μην πάψεις να ελπίζεις.
Να σκέφτεσαι όπου σταθείς
πόσο πολύ μου λείπεις.

Στη δικαστική πλάνη ζω
μέσα στην αυταπάτη.
Ακρόαση απ' τη ζωή ζητώ
εύχομαι να προφτάσει.

Τα βήματα που χάραξα
σύντομα να μη χάσει.


Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου

Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2012

Poem by, toxotina73

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου