Όταν η Αγάπη ζωγραφίζει

When Love Paints

Στην άκρη ενός σύννεφου ξημέρωσα.

Ελπιδοφόρα η σημερινή μου μέρα.

Αιχμαλωτίζω τις πιο όμορφες λέξεις.

Για να σου περιγράψω τον κόσμο μου.

Με δάκρυα της χαράς ο Ήλιος μου γελά.

Κι εγώ στον Ουρανό, λέω μια καλημέρα.

Κοίταξέ με είμαι εδώ και σ' αγαπάω.

Μην μου λυπάσαι, ανάσα μου γλυκιά.

Κοίταξέ με, μ' αγγίζεις και πονάω.

Τους παλμούς μου μέτρησε στην καρδιά.

Διψάς;

Να πω στα σύννεφα να τρέξουν.

Δροσερό νερό να σε ποτίσουν.

Κρυώνεις;

Να στείλω αχτίδες του ήλιου. 

Να 'ρθουν κοντά σου να σταθούν.

Πεινάς;

Όλο το νέκταρ των ανθών.

Να πάω να σου μαζέψω.

Κι αν θέλεις και την καρδιά μου δίνω. 

Χίλια κομμάτια στην χαρίζω.

Παρ' την για σένα άλλωστε χτυπά.

Νύχτες ατέλειωτες προσευχήθηκα στο Θεό.

Πόσο αντέχει μια ζωή που σύντομα τελειώνει;

Ίσως της μοίρας  να ‘τανε αστέρι λαμπερό.

Σβήνοντας η ελπίδα την φλόγα ν' ανυψώνει.

Ωσότου φάνηκες σε μια χαραμάδα φως.

Ένα κλαράκι αμυγδαλιάς άνθισε στην ψυχή μου.

Ο Χειμώνας φεύγει θλιμμένος, σκοτεινός.

Kι όλο πουλιά τριγύριζαν την μέρα την δική μου.

Κοίταξέ με είμαι εδώ και σ' αγαπάω.

Κάθε μου ώρα, πιο πολύ, πιο βαθιά.

Κοίταξέ με, εγώ σ' εσένα με χρωστάω.

Δικά σου τα όνειρα, κάθε μου βραδιά.

Απ' της καρδιάς μου τα χείλη σου μιλάω.

Ακούγοντας την ηχώ της αναπνοής σου.

Στον ρυθμό χορεύοντας χαμένη σ’ ακολουθάω.

.Η μαγεία του χορού είναι δική σου.

Κάθε λέξη αποτελείται από γράμματα πολλά.

Κάθε μου σκέψη όμως έχει μονάχα Εσένα.

Κάθε ένας στίχος αναβιώνει Όνειρα τρελά.

Αρκούν και περισσεύουν αν έχεις Εμένα.

Δευτέρα, 6 Φεβρουαρίου 2012

Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου

Όταν η Αγάπη ζωγραφίζει