My Dear
Μην με ρωτήσεις που 'ναι η αρχή
ούτε ως που φτάνει το τέλος του κόσμου.
Δεν έχω καμιά απάντηση να σου δώσω.
Ρώτησέ με να μάθεις, ότι δεν σκέφτηκες ποτέ.
Ζήτησέ μου ν' ακούσεις ότι δεν ειπώθηκε ποτέ.
Να σου δείξω αν θέλεις ότι δεν φαντάστηκες ποτέ.
Μην απορείς για τις αιτίες που σ' έφεραν εδώ.
Ίσως πρέπει να σου δοθούν εξηγήσεις
που ποτέ δεν τόλμησες να ζητήσεις.
Λίγο για να γεμίσεις το χρόνο σου.
Ελάχιστο για να συμπληρώσεις τα κενά σου.
Μα μην ξεχνάς..
Άνθρωπος κι εσύ όπως κι εγώ.
Μην αναρωτιέσαι λοιπόν το γιατί.
Στον ίδιο δρόμο μαζί περπατάμε.
Μαζί τα ίδια όνειρα ζητάμε.
Την ίδια γλώσσα, ίδιες αξίες κουβαλάμε.
Σ' έναν ουρανό ελπίζοντας κοιτάμε.
Τον ίδιο Θεό και οι δυο παρακαλάμε.
Ψάξε μέσα σου να βρεις ότι σε μένα γυρεύεις.
Τον εαυτό σου ρώτησε να σου πει
για ότι σε κάνει να επιμένεις.
Μην μου θυμώνεις όταν σου χαμογελώ.
Όταν σιωπώ κι εσένα μοναχά κοιτάζω.
Ρομαντικό δράμα μου θυμίζει η σκηνή.
Στην σκέψη τρυφερά όταν σ' αγκαλιάζω.
Ο καθένας μας στον ίδιο κόσμο χωριστά
της καρδιάς μας σηκώνει το ίδιο βάρος.
Μα μην ξεχνάς..
Άνθρωπος κι εσύ όπως κι εγώ.
Σαν δυο φαντάροι στον στρατό.
Σαν ένα τροχαίο σ'ένα απλό περιστατικό.
Να μας παρατείνουν μαζί την θητεία.
Να μας αναγκάζουν την πολεμική εξουσία.
Μάθαμε όμως καλά πόσο κουράζει η σιωπή.
Σπάσαμε τα σχοινιά που έδεναν την ψυχή.
Και τώρα σε παρακαλώ, σειρά μου να ρωτήσω.
Τι θα 'μουν σήμερα πες μου δίχως εσένα;
Η φωνή μου αντηχεί στους τέσσερις τοίχους.
Κι όμως ξέρω τι θα μου πεις..
Πως φεύγει άδικα η ζωή χωρίς εμένα
και η αφόρητη ανάγκη να σου μιλήσω.
Κι εγώ με λόγια ευγνωμοσύνης θα σου πω.
Για την κάθε στιγμή που ανέχεσαι κοντά μου.
Για την ώρα που χαράζει το διαμάντι στο γυαλί.
Και βουβά όταν κλαίω σαν παιδί στην αγκαλιά σου.
Μα μην ξεχνάς..
Άνθρωπος κι εσύ όπως κι εγώ.
Χτυπά το ίδιο σαν τρελή η καρδιά μας.
Κι όταν δεν σ' έχω δίπλα μου κι εγώ φοβάμαι.
Μες του καθρέπτη την μορφή σου πλάι περπατώ.
Μέσα στο χρόνο αγαπημένε τα ίδια ίχνη ακολουθάμε.
Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου 2012
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina '73
Πάρα...Πολύ...Καλό...Μαρία !!!!Μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφή