Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Στον Έρωτα πνοή να δώσω




Πάρε με απόψε φως μου του έρωτα φωτιά ν' ανάψει.
Μια φορά γίνε δικός μου τα κορμιά μας να τα κάψει. 
Να σε κρύψω όλη νύχτα σ' ένα δρόμο αμαρτωλό.
Να γευθούμε του ιδρώτα ένα κύμα ορμητικό.

Να χαράξουμε σημάδια στο νήμα πάνω της ζωής.
Γλυκό αντίλαλο του ήχου καυτές οι ανάσες της φωνής.
 Να ενώσουμε τα χείλη διψασμένοι για φιλιά.
Ο σφυγμός μας ν' ανεβαίνει των ονείρων τα σκαλιά.

Ν' αφεθούμε μες στη ζάλη και στο πάθος της γοητείας.
Στων χεριών μας το χάδι τις στιγμές της ευτυχίας.
 Να κλείσουμε τα μάτια την έκσταση, να δούμε.
Απ' την πηγή του έρωτα γλυκό κρασί να πιούμε.

Στο σύμπαν μας τριγύρω στ' αστέρια εκεί κοντά.
Χορός σε αρμονία που τελειώνει αργά.
 Πέπλο μου μεταξένιο τυλίγεσαι στο κορμί μου.
Και πάλλονται οι παλμοί οι αισθήσεις της ψυχής μου._

Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου

Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου 2012


Στον Έρωτα πνοή να δώσω


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου