Voice of an Angel
Της αγαλλίασης το σκίρτημα
των αρετών ο πλούτος.
Γλυκόλαλο αηδόνι μου
στης ταραχής το πλήθος.
Αγγίζω τη φωνή σου
κι ο νους μου σαλεύει.
Μαζί σου ταξιδεύω
κι ο ήλιος βασιλεύει.
Το χέρι σου κρατώ
τίποτα δεν φοβάμαι.
Και στην άλλη την ζωή
δίπλα σου πάλι θα 'μαι.
Πιστά σ' ακολουθώ
όμορφε Άγγελέ μου.
Τη λύπη μου έκανες χαρά
φωνές χαρμόσυνα αναγγέλλουν.
Της καρδιάς σου νουθεσίες
της ψυχής σου θησαυρούς.
Στολίδι, χρώμα των ονείρων
σ' επίγειους ουρανούς.
Προίκισες τον εαυτό μου
με τα χαρίσματά σου.
Βασίλισσα μ' έντυσαν
τα μάτια τα δικά σου.
Απ' την άβυσσο μ' έσυρες
στο χαμό σαν γλιστρούσα.
Της Ελπίδας μου στήριγμα
χρόνια σ' αναζητούσα.
Τα δάκρυα των ματιών μου
σμαράγδια στα χαρίζω.
Έγινες ο Άνθρωπός μου
παλάτια ουράνια χτίζω.
Δική μας αυτοκρατορία
στην χώρα των Αγγέλων.
Που πλημμυρίζει ο έρωτας
στους τέσσερις ανέμους.
Χαράζω νέους δρόμους
πλάι να περπατήσουμε.
Γράφω καινούργιους νόμους
παλιούς να καταργήσουμε.
Που προκαλούν τον θαυμασμό
θάρρους και σωφροσύνης.
Μ' άδολα φρονήματα
Θεού δικαιοσύνης.
Στ' όνομα της Αγάπης μας
λουσμένοι στ' άπλετο φως.
Τα λόγια σου ερωτεύτηκα
και τώρα σ' αγαπώ._
Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2011
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
των αρετών ο πλούτος.
Γλυκόλαλο αηδόνι μου
στης ταραχής το πλήθος.
Αγγίζω τη φωνή σου
κι ο νους μου σαλεύει.
Μαζί σου ταξιδεύω
κι ο ήλιος βασιλεύει.
Το χέρι σου κρατώ
τίποτα δεν φοβάμαι.
Και στην άλλη την ζωή
δίπλα σου πάλι θα 'μαι.
Πιστά σ' ακολουθώ
όμορφε Άγγελέ μου.
Τη λύπη μου έκανες χαρά
φωνές χαρμόσυνα αναγγέλλουν.
Της καρδιάς σου νουθεσίες
της ψυχής σου θησαυρούς.
Στολίδι, χρώμα των ονείρων
σ' επίγειους ουρανούς.
Προίκισες τον εαυτό μου
με τα χαρίσματά σου.
Βασίλισσα μ' έντυσαν
τα μάτια τα δικά σου.
Απ' την άβυσσο μ' έσυρες
στο χαμό σαν γλιστρούσα.
Της Ελπίδας μου στήριγμα
χρόνια σ' αναζητούσα.
Τα δάκρυα των ματιών μου
σμαράγδια στα χαρίζω.
Έγινες ο Άνθρωπός μου
παλάτια ουράνια χτίζω.
Δική μας αυτοκρατορία
στην χώρα των Αγγέλων.
Που πλημμυρίζει ο έρωτας
στους τέσσερις ανέμους.
Χαράζω νέους δρόμους
πλάι να περπατήσουμε.
Γράφω καινούργιους νόμους
παλιούς να καταργήσουμε.
Που προκαλούν τον θαυμασμό
θάρρους και σωφροσύνης.
Μ' άδολα φρονήματα
Θεού δικαιοσύνης.
Στ' όνομα της Αγάπης μας
λουσμένοι στ' άπλετο φως.
Τα λόγια σου ερωτεύτηκα
και τώρα σ' αγαπώ._
Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2011
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου