Στης Ποίησης τα σενάρια ποτέ μη κοιτάξεις πίσω.
Αφουγκράσου τη σιωπή.
Αφουγκράσου τη σιωπή.
Δίχως την αγάπη μας μια μέρα σαν κι αυτή.
Μέχρι χθες έδινες φως μες στο σκοτάδι μου.
Σήμερα μου ζεσταίνεις πτυχές της καρδιάς μου.
Τ' αυριανό ταξίδι μου άγνωστο είναι μπροστά μου.
Πόσα ακόμη να σκεφτώ πόσα θέλεις να γράψω;
Με τι σκοπό να στο πω γελώντας ή να κλάψω;
Μικρό ταξίδι είναι η Ζωή σκόρπισαν όλοι οι δρόμοι.
Είναι μια εικόνα μοναχική.
Σκιές ανθρώπινες χαρτογραφώ σε μια στιγμή Ερωτική.
Λευκό νυχτικό θα σε φορώ σύννεφο να μ' ανεβάσεις.
Ψίχουλο στο χέρι θα κρατώ μαζί μου μην πεινάσεις.
Πόσα με μέτρα λογικής πόσα άλλα να μετρήσω;
Με τι χρώμα θες να το δεις πως να σε ζωγραφίσω;
Παίρνω ένα σύννεφο δικό σου και ταξιδεύω σαν βραδιάζει.
Μια λέξη συλλαβίζω σ' αγαπώ.
Μέχρι χθες έδινες φως μες στο σκοτάδι μου.
Σήμερα μου ζεσταίνεις πτυχές της καρδιάς μου.
Τ' αυριανό ταξίδι μου άγνωστο είναι μπροστά μου.
Πόσα ακόμη να σκεφτώ πόσα θέλεις να γράψω;
Με τι σκοπό να στο πω γελώντας ή να κλάψω;
Μικρό ταξίδι είναι η Ζωή σκόρπισαν όλοι οι δρόμοι.
Είναι μια εικόνα μοναχική.
Σκιές ανθρώπινες χαρτογραφώ σε μια στιγμή Ερωτική.
Λευκό νυχτικό θα σε φορώ σύννεφο να μ' ανεβάσεις.
Ψίχουλο στο χέρι θα κρατώ μαζί μου μην πεινάσεις.
Πόσα με μέτρα λογικής πόσα άλλα να μετρήσω;
Με τι χρώμα θες να το δεις πως να σε ζωγραφίσω;
Παίρνω ένα σύννεφο δικό σου και ταξιδεύω σαν βραδιάζει.
Μια λέξη συλλαβίζω σ' αγαπώ.
Ψάχνω κρυμμένα σου όνειρα μη με ξυπνάς, όταν χαράζει.
Ο κόσμος μου βυθίστηκε μονάχα εσύ μου απομένεις.
Μια λέξη διάλεξε να πεις και τη ζωή μου παίρνεις.
Πόσο ψηλά η αγάπη αυτή στη χιονισμένη κορυφή
δάκρυα καυτά να στρώσω.
Ο κόσμος μου βυθίστηκε μονάχα εσύ μου απομένεις.
Μια λέξη διάλεξε να πεις και τη ζωή μου παίρνεις.
Πόσο ψηλά η αγάπη αυτή στη χιονισμένη κορυφή
δάκρυα καυτά να στρώσω.
Πιο χάδι σπάει τη σιωπή με πιο φιλί τρέμει η ψυχή
στην λάμψη σου να λιώσω.
Στη μεθυσμένη Αγάπη μου στις ξεχασμένες αναμνήσεις.
Μέλι στάζει το δάκρυ μου.
Σε μια πρωινή χαραμάδα Φως περιμένοντας να γυρίσεις.
Γι' άλλους τα λόγια αυτά μοιάζουν Φτηνά ίσως Γελεία.
Μα εμείς γνωρίζουμε καλά τα νιώσαμε, είναι αληθινά.
Σαν πρωτοσέλιδη γλυκιά ματιά.
Της μοναξιάς μου γίνε αγκαλιά
Έτσι αν θες να μ' αγαπάς.
Για σένα Έρωτά μου που 'ρθες μυστικά.
Πριν σαλπάρει τ' όνειρο για μακριά.
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
στην λάμψη σου να λιώσω.
Στη μεθυσμένη Αγάπη μου στις ξεχασμένες αναμνήσεις.
Μέλι στάζει το δάκρυ μου.
Σε μια πρωινή χαραμάδα Φως περιμένοντας να γυρίσεις.
Γι' άλλους τα λόγια αυτά μοιάζουν Φτηνά ίσως Γελεία.
Μα εμείς γνωρίζουμε καλά τα νιώσαμε, είναι αληθινά.
Σαν πρωτοσέλιδη γλυκιά ματιά.
Της μοναξιάς μου γίνε αγκαλιά
Έτσι αν θες να μ' αγαπάς.
Για σένα Έρωτά μου που 'ρθες μυστικά.
Πριν σαλπάρει τ' όνειρο για μακριά.
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου