Συγχρονίζω την πνοή μου
με τη δική σου.
Τη στιγμή που 'μαι μέσα
στη ψυχή σου.
Θα 'σαι για μένα μες στην καρδιά
ο πρώτος κι ο τελευταίος χτύπος.
Μπροστά μου ένας μονόδρομος
αν και χαμένη, να σε βρίσκω.
Θα τρέχει το αίμα μου καυτό
στις φλέβες να σε προλάβει.
Ιδρώτας θα κυλά απ' το μέτωπο
γλυκό φιλί, να 'ρθει να λάβει.
Πάλι με πνίγει ετούτη η αγάπη
δάκρια κόμπος μες στο λαιμό μου.
Μαζεύεται πλήθος λογισμών
πάλι τρελαίνουν το μυαλό μου.
Ξάγρυπνους το σύμπαν
όλους μαζί μας χωρά.
Στο τέρμα ανοίγω την μουσική
κανείς ούτε κι εσύ θα κοιμηθείς.
Κοίταξε ανάμεσά τους θα με βρεις.
Δίπλα θα 'μαι στους χαμένους.
Κρίμα που δεν θα 'ναι ορατή
η έκλειψη στους αδικημένους.
Ομολογώ έδωσα μάχη σκληρή
για να τα καταφέρω.
Σ' αγάπησα πιο πάνω
από καθετί γραμμένο.
Ομολογώ σε αγαπώ πιότερο
αν γίνεται δεν ξέρω.
Ξέρεις προσπάθησα πολύ
πλάι σου να μην μένω.
Ομολογώ άλλαξα συνήθειές μου
για να μην υποφέρω.
Μα εσύ τη μοίρα μου οδηγείς
σ' ένα όνειρο κρυμμένο.
Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου 2011
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Μαζεύεται πλήθος λογισμών
πάλι τρελαίνουν το μυαλό μου.
Ξάγρυπνους το σύμπαν
όλους μαζί μας χωρά.
Στο τέρμα ανοίγω την μουσική
κανείς ούτε κι εσύ θα κοιμηθείς.
Κοίταξε ανάμεσά τους θα με βρεις.
Δίπλα θα 'μαι στους χαμένους.
Κρίμα που δεν θα 'ναι ορατή
η έκλειψη στους αδικημένους.
Ομολογώ έδωσα μάχη σκληρή
για να τα καταφέρω.
Σ' αγάπησα πιο πάνω
από καθετί γραμμένο.
Ομολογώ σε αγαπώ πιότερο
αν γίνεται δεν ξέρω.
Ξέρεις προσπάθησα πολύ
πλάι σου να μην μένω.
Ομολογώ άλλαξα συνήθειές μου
για να μην υποφέρω.
Μα εσύ τη μοίρα μου οδηγείς
σ' ένα όνειρο κρυμμένο.
Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου 2011
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου