Η αγάπη μας είναι τόσο δυνατή

Κι αυτές οι νύχτες που το σώμα
ξεπερνάει τη δύναμη της ψυχής.


Άνοιξε τα μάτια σου να με δεις 
στην ψυχή σου θα με νιώσεις. 
Η αγάπη μας είναι τόσο δυνατή
κρύψε την βαθιά να με σώσεις.


Όπως το φεγγάρι συναντά τον ήλιο. 
Έτσι κάτι ψάχνω κι εσένα αντικρίζω.
Όπως το πρωτοβρόχι ανταμώνει το χώμα.
Έτσι ονειρεύομαι στιγμές πως σε αγγίζω.


Σαν την πρώτη μας μέρα νιώθω ακόμη.
Πάντα ήταν σαν την πρώτη μας φορά.


Άπλωσε τα χέρια σου να με σφίξεις.
Στης καρδιάς ακροβατώντας το σχοινί.
Αγκάλιασέ με ένα φιλί να μου δώσεις.
Κι ότι επιθυμούμε άφησέ το να συμβεί.


Όπως τα χείλη περιμένουνε τις λέξεις.
Έτσι μερόνυχτα στην μορφή σου ξενυχτάω.
Όπως τα όνειρα γεννιούνται και πεθαίνουν.
Έτσι κάθε μέρα απ' την αρχή, σ' αγαπάω.


Έγινες Φλόγα και φοβάμαι μη με κάψεις.
Δε συγκρίνεσαι μ' άλλη αίσθηση καμία.


Ταξίδεψέ με ως του μυαλού τη ζάλη
σημάδια κέντησε επάνω στο κορμί μου.
Σ' ερωτεύτηκα τρελά αυτό μου φτάνει
απαραίτητος έγινες με την αναπνοή μου.


Όπως η νύχτα δεν στέκεται στη μέρα.
Έτσι μοιάζω όταν μακριά μου τριγυρίζεις.
Όπως το τέλος της ζωής το πουθενά δεν βρίσκει.
Έτσι βυθίζομαι και χάνομαι σαν νιώθω πως μ' αφήνεις.


Τώρα ψυχή μου μαζί προχωράμε. 
Mονάχη μου, xώρια σου φοβάμαι.




Πέμπτη, 10 Νοεμβρίου 2011




Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα. 
Σας ευχαριστώ.


Η αγάπη μας είναι τόσο δυνατή