Ένα μεγάλο Φιλί σ' ένα μικρό Γράμμα.
Ένα μεγάλο Ταξίδι σ' ένα μικρό Όνειρο.
Ένας μεγάλος Πόνος σε μία μικρή Αλήθεια.
Κάθε μέρα πιο πολύ σ' αγαπάω..
Λόγια κομμάτια μικρά τα νοήματα.
Μεγάλης αγάπης στης Γης τα βήματα.
Πολλά τα δάκρυα σ' άδειες σελίδες.
Σ' ερωτεύτηκα τρελά όταν με είδες.
Έλα να χτίσουμε ξανά τον ουρανό.
Να σχεδιάσουμε καινούργιους δρόμους.
Έλα να γράψουμε στους τοίχους σ' αγαπώ.
Να σου πω λόγια που δεν σου 'πα ακόμη.
Κλέβω μια νότα από τους ήχους.
Δυο πινελιές απ' το φεγγάρι.
Λίγο μαύρο χρώμα απ' την νύχτα.
Των σκιών μας ζωγραφίζω την πλάνη.
Πάλι με ξύπνησες γλυκά χαράματα.
Ακόμη κι ο ουρανός ήταν σκοτεινός.
Στην πόρτα της ζωής μαζί σου στάθηκα.
Την Έκσταση να δούμε σαν ήλιος φωτεινός.
Στου έρωτα τ' ηφαίστειο καυτή αίσθησης λάβα.
Σκέψεις λάγνες καήκανε σώματα παρασυρθήκανε.
Στους ουρανούς βρεθήκαμε απ' της αγάπης Χάδια.
Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου 2011
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Ενα μερος αγαπητό για μένα σαν το παλιο κρασί απο εδω ξεκινησα να ταξιδευω τον κόσμο Πανέμορφο Μαρία μου Χαίρομαι που συναντηθήκαμε κι εδώ στο blogspot..Φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφή