Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Στα ίχνη της καρδιάς





Στο Θεό μιλώ και για τους δυο.
Της ψυχής μας παραμύθι
λέω το ακριβό..

Πως σε προσμένω θα του πω, θες;
Να ζω μες στην δική σου τη ψυχή;
Να γίνω εγώ η ανάσα της ζωής;

Θωριά μου, αχτίδα μου λαμπρή.
Φτερά του έρωτα κι αγάπη μαγική.
Πες μου πριν Θεέ μου τρελαθώ, γιατί;
Τον αγαπώ πολύ.

Μια νύχτα του μικρού Φλεβάρη 
μου είπε δειλά πως μ' αγαπά.
Να νιώσει θέλει το φιλί μου
του κόσμου όλη η ομορφιά.

Και σαν βαρύ Ζεϊμπέκικο
χτυπούσε η καρδιά..

Σε μια άλλη διάσταση μπλέχτηκα.
Στην άλλη άκρη της ζωής
δίπλα του βρέθηκα.

Πες μου καλέ Θεέ μου..
Nα του παραδοθώ;
Μπορώ;

Ακούμπησαν τα χείλη μου 
να δω, αν είναι αληθινός. Αχ, ναι..
Στου έρωτα την εικόνα 
σαν της ζωής σταγόνα
έσκυψα για να πιω. 
Ανέβηκα μαζί του 
στον έβδομο ουρανό..

Πάντοτε σε περίμενα 
αγάπη μου να 'ρθεις.
Ξύπνησες κάθε μου παλμό 
μες της καρδιάς πνοή.

Κοιμήσου άγγελέ μου 
για να σε ζωγραφίσω.
Πάνω στα σύννεφα 
σαν μυστικό γλυκό
την νύχτα θα σε κρύψω.

Κι ότι ζητήσεις
ότι έχω να στο δώσω.
Φοβάσαι μήπως είμαι ψέμα.
Και ίσως σε προδώσω.

Το πιo μεγάλο σ' αγαπώ και μια ευχή.
Σαν προσευχή στου πάθους τη βροχή.
Ταξίδι στ' όνειρο Θα 'ρθεις;

Να γράψουμε το πιο όμορφό μας Ποίημα.
Με χρώμα απ' την ψυχής μας.

Χίλιες και μία φορά ακόμη θα στο πω: 
Τυφλά τον ήχο απ' την καρδιά σου
ακολουθώ..

Δικός σου ο κόσμος όλος κι όλα τα σ' αγαπώ.
Κράτα με απ' το χέρι ν' αγγίξουμε ουρανό.
Ας γίνει αυτό που θέλουμε. Ας γίνει το γραφτό._


Παρασκευή, 21 Οκτωβρίου 2011

Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα. 
Σας ευχαριστώ


Στα ίχνη της καρδιάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου